söz vermiştim kendime bu gece
anmayacağım aşkın bile adını diye
nefret adına ne varsa
hepsini kusacak
bütün zehri boşaltacak
ve belki de ilk defa
-ne zamandır-
huzur dolu bir sabaha uyanacaktım
yine olmadı...
adın mı anımsatıyor aşkı
ya da sen ta kendisi misin
-aşkın-
sevgilim;
bu gece sana
katıksız aşktan bir buket yapıp
yine geceye salmalıyım
üzerinde;
bir kaç damla göz yaşı da olmalı
mutlaka.
hangi kalpten aktığı anlaşılmalı.....
her göz yaşı
bir birinden farklıdır bilirmisin
kar taneleri gibi.
parmak izleri...........
her duygu
her yürek başka ağlar
bambaşka....
kiminin ter kokusu sinmiştir
ya da eşsiz bir aşktır
gözyaşının künyesi....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder