17 Temmuz 2008 Perşembe

seslerim

sanki öyle sert bir darbe yemişimki tam suratıma;

ne zaman konuşmak için ağzımı açmaya kalksam ağzıma o kadar çok kan doluyor ki -konuşmak şöyle dursun- nefes bile alamıyorum.. yaşamak için sadece nefes almalıyım. nefes almalı -hafif hafif- ve susmalıyım!...

zaten bunu öğretmeye çalışmıyorlar mı bana?..

neden konuşasın ki herkes susmuşken? ve şu neden'de ne oluyor. uygula!!!...

...konuşusram kan dolacak ağzıma...

...konuşursam boğulacak-öleceğim-...

hayat bana bu oyunu oynadıysa..

hayata inat susmayacağım!...

Hiç yorum yok: