15 Temmuz 2009 Çarşamba

monolog VII

yani akamamak geceye
diz boyu parmaklıkları aşıp
yani tutamamak yıldızları
bir karış öteye, elini uzatıp
susturamamak haykıran yüreğini
ve konuşamamak diline dolanan kelimeleri
ahh! akmaz gözündeki yaşlar
yüreğin gülmez
ve; ben ve ben
bir sana alışamadım
--- çatlak!

Hiç yorum yok: