Ey hayat!
Sus! Konuşma bir daha
Çık git avuçlarımdan.
Kristal bir vazo gibi
Binlerce parçaya ayrıl.
Bir daha bütün olmamak üzere
Parçalan!
Ve bir daha benim olmamak üzere
Düş avuçlarımdan…
Sevdalarımı al
Umutlarımı al
Mutluluklarımı
Ve hüzünlerimi al
Bir daha benim olmamak üzere al!
Ey hayat!
Kaderimi al!
Siyah fona yazılmış kaderim,
Kaderimi alnımdan sil al!...
Ey hayat!
Gülümsemelerimi çaldın.
-istersen sende kalsın-
ağlamaktan korkmuyorum.
Ben yine
Bu dünyada yaşamak
İstemiyorum.
Kristal bir vazo gibi
Binlerce parçaya ayrıl.
Bir daha bütün olmamak üzere
Parçalan!
Ey hayat…
İsyan etmeyeceğim artık
Konuşmayacağım.
Kalemimi bile, elime almayacağım.
İşte;karanlık bir köşeye çekildim
Yavaşça eriyip
Yitip gitmeyi bekleyeceğim.
Kalemimi bile bir daha
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder