17 Temmuz 2008 Perşembe

seyahat anıları-1

SABAH

yine yeni bir gün

ve bu kez yüreğimde

-ufak da olsa-

gülümseme...

BAŞLAR

yollara vurmaya hazırlıyorum

bedeni..

"onlar" gibi başım dik

ipe gider gibi

-sanki-...

İSYAN

güzel bir gün(eş)

ve ağlamaklı sanki,

yürüdüğüm yollar

onlar da adımlara isyankar...

UMUT

aydınlatsa birde güneş,

ruhumu

çiçekler açmıyor, neden?

tomurcuklar nerede?

umut etmek,

umutsuzca....

Hiç yorum yok: