günce

bu kaadr iğrenç bir gün daha olamaz..
o kadar kırgınım ki... hepsinin kendi güçsüzlüğümden, zayıflığımdan kaynakalndığını bilerek..
yine de ölebilecek cesareti gösterememek..
işte bu ben...
zavallı...
kdönüp dolaşıp kızdığım kırıldığım kişi; hep benim aslında..
diğerleri sadece "diğerleri" işte...
kendi hatalarım...
bedelini de ben ödemeliyim..
kabullenebilsem tüm olanları keşke...
yada geçmişe bir sktir çekip;
dönebilsem bana...
olmuyor işte..
varlığım bana fazla geliyor...
herneyse...
hoşçakal...

ama yine de aşık olsam işte..
:(:(:(